Monday, January 24, 2011

Shut Up


Kelan kaya ako matututong manahimik na lang at sarilinin ang lahat ng naiisip ko? Alam ko, masyado akong madaldal, at iyon ay isang napakalaking problema sa sarili ko na hindi ko magawan ng panghabangbuhay na paraan at solusyon. I'm aware na may mga taong nasa paligid ko na may mapagmatiyagang mga mata na maaaring pumansin ng aking mga gawain, pero bakit sadyang napaka-insensitive ko? Gaya ngayon, malamang ay mapupuna na naman itong sinulat kong ito.

Hindi ko rin naman kasi masisisi ang mga tao na magbigay ng di kanais-nais na reaksyon sa mga bagay bagay lalo na't kung napakalabo ng mga pangyayari at sadyang kulang sa tamang paliwanag. Wala naman sa mga intensyon ko sa buhay ang makapanakit ng kapwa, sadyang ito ay parte ng buhay ng bawat tao na mahirap iwasan kahit gaano ka pa kabait. I'm writing everything everything out of random thoughts, kahit ano lang ang maisipan kong i-type ngayon, tinatype ko. I just have to relieve whatever stress I'm having right now.

Naaalala ko tuloy, nung mga unang panahon, whenever I feel something na nakakapagpabagabag ng kalooban ko, I just have to find a random notebook and write everything down, either in iterary form or just random shit. Kaso dumating 'yung time na may nakabasa ng isa kong sinulat about someone, and that was probably the start of my tumaas na level na kadaldalan. Di talaga ako sanay na magsabi sa ibang tao ng mga bumabagabag sa akin, kaya nga maging ako naninibago sa sarili ko ngayon. I wish that I can be the same old Ren na napaka masikreto na tipong walang nakakaalam ng whereabouts ko sa buhay, kung saan napakamalaking misteryo ng personal kong buhay maging sa mata ng mga pinakamalalapit kong kaibigan. Yes, i may look like an extrovert, oo kapag mga public parts ng buhay, pero I like personal stuffs to be kept hidden. May be I should just get a diary at home. Yes yes? I promise I'll try to be back to the same old Ren, kaso baka naman manibago friends ko niyan. As I always say, may isang putang inang _____ na makapagpapabago ng buhay mo. Well, I think I'm better off without the bird-ass mouth. :))

Wala nang time para i-reread pa ito, bahala na lang kung anumang maisip. /wrist I'll probably just reread this some other time. 'Kay, back to whatever I have to do na. :))

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...